Մանկութ ընտրեցի ճամփորդական ցուպ,
Թողի հայրենի տնակըս ավեր,-
Ահա ես հիմա, մի մոլոր ասուպ,
Ես կույր եմ հիմա, մռայլ ու անսեր:
Պայծառ ըղձերը ինձ զուր մաշեցին,
Չըողջունեց ինձ ոչ մի արշալույս,
Ինձ լուռ մոռացան, ինձ չըհիշեցին,-
Իմ սրտում մեռան սեր, ցնորք ու հույս:
Ես կույր եմ հիմա, անբախտ ու մենակ-
Հավերժում կորած մի մոլոր ասուպ.
Սահում է կյանքը հյուսելով ժանյակ,
Անցնում եմ վիհեր, լեռներ երկնահուպ,
Ինձ համար չըկա ժամ ու ժամանակ,-
Ես մի մոլորված, մի տխուր ասուպ...